Έτσι ξεκινάνε τα παραμύθια,έτσι ξεκινάει και το δικό μου!Δεν θέλω να γνωρίζω την συνέχεια του,θέλω να ξαφνιάζομαι συνεχώς και να μην περιμένω τι θα μου επιφυλάσσει το επόμενο λεπτό/ώρα/ημέρα που ακολουθεί,το μόνο που θα ήθελα να γνωρίζω -αν είναι εφικτό- θα ήταν το τελευταίο κομμάτι του,αν θα τελείωνε με την φράση "... και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα" Όχι για να νιώθω καλά με τον εαυτό μου με τον εγωιστικό τρόπο,αλλά για να έχω δύναμη να ξεπερνάω δυσκολίες μέσα στο ταξίδι αυτό,να έχω στο μυαλό μου την φράση "τελικά έζησαν καλά" γιατί το τέλος θα είναι όμορφο,θα είναι γλυκό και θα είναι εκεί να σε περιμένει,εσύ απλώς ζήσε το!Ζήσε την κάθε στιγμή,με τα καλά και τα άσχημα της.Άλλωστε το ακούμε συνεχώς γύρω μας,όλα για κάποιον λόγο γίνονται,κάτι θα γνωρίζουν και το λένε αυτό οι άνθρωποι.Αν δεν το πίστευαν πραγματικά,πολλοί θα τα παρατούσαν στην πρώτη δυσκολία,άλλα η ελπίδα γεννιέται με τον άνθρωπο και πεθαίνει με αυτόν,ποτέ νωρίτερα!Το νέο βήμα που πρόκειται να κάνω,η μάλλον το πρώτο μου,είναι μεγάλο και ήρθε εντελώς τυχαία,αλλά είμαι σίγουρη πως και αυτό για κάποιον λόγο έγινε.Τίποτα δεν είναι τυχαίο άλλωστε.Η αλήθεια είναι πως υπάρχει φόβος και είναι πιστεύω λογικό,ξεκινάς κάτι χωρίς βοήθεια,χωρίς κανέναν και πιστεύεις πως είναι το σωστό.Για μένα μια φορά,είναι οτι χρειαζόμουν πάντα,να ξεφύγω από εδώ.Εδώ κολλάει και το άλλο το γνωστό," ή τωρα ή ποτέ ", διότι το μεγάλο βήμα πρέπει να το περιμένεις,να μην σε περιμένει!Μου είχε πει κάποτε ένα πρόσωπο,ζήσε το με πάθος κι ας είναι λάθος,με αυτό το σκεπτικό προχωράω τόσο καιρό και η αλήθεια είναι πως δεν έχει τύχει να μετανιώσω για κάτι που έχω κάνει,παρά μόνο για ελάχιστα λεπτά,τόσα όσα χρειάζεσαι για να σου φύγει η πρώτη σύγχυση,αλλά μετά καταλαβαίνω πως αυτό που έγινε,είναι η επιλογή μου και αποκλείεται να είναι λάθος!Αν είναι λαθος αυτή,είμαι λάθος και γω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου